Rady Miejskiej w Głogowie 

z dnia  16 września  2008 r.

 

 

w sprawie   udzielenia odpowiedzi na skargę

                 Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. 

o samorządzie gminnym ( Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zmianami ) 

w związku z art. 229 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego ( Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zmianami ) uchwala się, co następuje: 

                                                               

 

Udziela się odpowiedzi na skargę wniesioną przez Panią Grażynę Brzezińską zamieszkałą w Głogowie na działania  Prezydenta Miasta Głogowa. Odpowiedź na skargę stanowi załącznik do uchwały.

 

 

Odpowiedź, o której mowa w § 1 przekazuje się do wiadomości skarżącemu. 

 

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia 

                                                   

                   

                                                   

 

                                                                                                  

                                                    Załącznik do uchwały Nr  XXI/194/2009

                                                                   Rady Miejskiej w Głogowie

                                                                    z dnia  16 września 2008 r.

                                         Odpowiedź na skargę

 

                Rada Miejska w Głogowie po zapoznaniu się ze skargą z dnia 29 lipca 2008 r. złożoną przez Panią Grażynę Brzezińską zamieszkałą w Głogowie, nie stwierdza nieprawidłowości w działaniu Prezydenta Miasta Głogowa, dotyczącym odmowy zmiany planu zagospodarowania przestrzennego Wschodniej Dzielnicy Przemysłowej, rozszerzającej przeznaczenie nieruchomości położonej przy ul. Rudnowskiej 76 (dz. nr 144/12 obr. 14 Nosocice) o funkcję mieszkalną.

              Przedmiotowe wnioski składane przez firmę „Marwel" PP. Grażyny i Ryszarda Brzezińskich dotyczyły zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego  Wschodniej Dzielnicy Przemysłowej w Głogowie dla działki nr 144/12 będącej własnością wnioskodawców. Jest to jedna z wielu zabudowanych działek, wydzielonych z majątku byłego GS Nosocice, które zostały sprzedane nowym podmiotom i osobom fizycznym a następnie zagospodarowane pod działalność gospodarczą.

W toku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego Rada Miejska podtrzymuje argumenty merytoryczne negatywnej opinii prezydenta miasta dot. wnioskowanej zmiany planu. Zgodnie z planem miejscowym Wschodniej Dzielnicy Przemysłowej, uchwalonym Uchwałą Rady Miejskiej w Głogowie Nr XXIX/377/2001 z dnia 29 maja 2001 r. (Dziennik Urzędowy Województwa Dolnośląskiego Nr 95  z 14.08.2001 r.) działka nr 144/12 mieści się na terenie oznaczonym w planie symbolem 22P,S,U i przeznaczonym pod produkcję, składy i usługi. Zgodnie  z Rozdziałem III planu „Szczegółowe zasady zagospodarowania terenów w obrębie linii rozgraniczających" w  § 9 ust. 22 pkt 7 „Ustala się zakaz wprowadzania nowej zabudowy mieszkaniowej jako funkcji towarzyszącej".

         Z pierwotnym wnioskiem o zmianę planu Wschodniej Dzielnicy Przemysłowej polegającą na dopuszczeniu na działce nr 144/12 obr. 14 Nosocice funkcji mieszkanlej Firma Dziewiarsko - Handlowa „Marwel" Grażyna i Ryszard Brzezińscy wystąpiła do Prezydenta Miasta Głogowa pismem z dnia 27.10.2005 r.

          Wniosek ten został rozpatrzony i zaopiniowany negatywnie. W uzasadnieniu odpowiedzi podano m.in., że intencją wprowadzenia w planie zakazu lokalizacji funkcji mieszkaniowej na terenie 22P,S,U było zapewnienie swobody działalności gospodarczej, gwarantującej podmiotom gospodarczym możliwość dokonywania zmian profilu swojej działalności, stosownie do możliwości i potrzeb rynkowych. Wprowadzenie funkcji mieszkalnej zniweczyłoby te gwarancje, ponieważ funkcja ta podlega prawnej ochronie przed występującymi na terenach przemysłowych uciążliwościami. Jest to szczególnie ważne , gdyż budynek firmy „Marwel", w którym Państwo Brzezińscy postulują urządzenie mieszkania został wydzielony z większego obiektu i styka się (przez  ścianę) z budynkiem, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza.

              Drugi wniosek w tej sprawie z dnia 14.02.2008 r. wpłynął do Urzędu Miejskiego w Głogowie w dniu 25.02.2008 r. i również został rozpatrzony negatywnie. W odpowiedzi wskazano m.in., że prawo własności nie decyduje o sposobie zagospodarowania nieruchomości, bowiem zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zmianami) kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego kształtują wraz   z innymi przepisami, sposób wykonywania prawa własności. Każdy ma prawo, w granicach określonych ustawą do:

1)  zagospodarowania terenu, do którego ma tytuł prawny, zgodnie z warunkami ustalonymi w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego /.../, jeżeli nie narusza to chronionego prawem interesu publicznego oraz osób trzecich;

2) ochrony własnego interesu prawnego przy zagospodarowaniu terenów należących do innych osób i jednostek organizacyjnych;

Wskazano również, że właściwym jest utrzymanie jednolitego charakteru obszaru położonego pomiędzy ul. Rudnowską a linią PKP, wskazanego zarówno w studium jak i planie miejscowym pod aktywność gospodarczą.

              Po raz trzeci wniosek w przedmiotowej sprawie został złożony przez Panią Grażynę Brzezińską podczas dyżuru Prezydenta Miasta w dniu 3.06.2008 r. Sprawa ta ponownie była przedmiotem narady w dniu 16.08.2008 r. i po raz kolejny została zaopiniowana negatywnie, gdyż stwierdzono brak nowych okoliczności, które mogłyby mieć wpływ na zmianę dotychczasowego stanowiska Prezydenta Miasta w tej sprawie.

              W przedmiotowej sprawie istotne dla oceny sytuacji jest położenie działki w obrębie wielohektarowego obszaru działalności gospodarczych oraz przyleganie budynku, w którym miałoby się znaleźć mieszkanie do budynku przeznaczonego na prowadzenie działalności. Plan miejscowy Wschodniej Dzielnicy Przemysłowej celowo wprowadził na obszarze 22P,S,U ograniczenia dot. możliwości lokalizacji mieszkalnictwa, gdyż podstawową wartością ma być tu swoboda działalności gospodarczej, z możliwością zmiany branż, przekształceń i rozwoju istniejącej zabudowy oraz zmian własnościowych. Prowadzenie działalności wiąże się również z różnymi formami uciążliwości (hałas, wibracje, zanieczyszczenia powietrza, praca w porze nocnej, dolegliwości transportu ciężkiego itp.), których nie da się w pełni wyeliminować. Inne są też wielkości dopuszczalnych emisji dla terenów przemysłowych a inne dla mieszkaniowych, określone w Ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska.

              Mieszkalnictwo jest funkcją chronioną prawnie i w przypadku legalnego wprowadzenia jej na ten teren stworzyłoby to istotne ograniczenia prawne dla funkcjonujących tu podmiotów gospodarczych. Nie mają też znaczenia załączone przez wnioskodawców zgody właścicieli innych nieruchomości na lokalizację funkcji mieszkaniowej, którzy zapewne nie uświadamiają sobie w pełni jej skutków. Zagrożeniem dla nich nie jest bowiem funkcjonowanie budynku mieszkalnego, ale sam fakt jego istnienia i wynikające stąd skutki prawne. Zgodnie z § 325 ust. 1 i 2 Rozporządzenia Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 60 ze zmianami), budynki mieszkalne, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej należy sytuować w miejscach najmniej narażonych na występowanie hałasu  i drgań oraz chronić je przed  tymi uciążliwościami poprzez m.in. zachowanie odpowiednich odległości od ich źródeł. Istnienie budynku mieszkalnego stałoby się zarzewiem konfliktów na tym terenie i dałoby jego właścicielom prawne podstawy do walki o ograniczenie występujących tu uciążliwości.

              Takie działanie jest sprzeczne z zasadą harmonijnego i zrównoważonego rozwoju przestrzennego miasta.

Z uwagi na powyższe Rada Miejska uznaje skargę za bezzasadną.